Trots!
Na jaren met hond & mens te werken, besloot ik mijn koers te veranderen en mij te richtten op het werken met mensen zelf. Keuze gemaakt! Opleiding gestart! Let's Go!
Op dat moment veranderde mijn leven compleet. Relatiebreuk. In mijn geval betekende dat Huis kwijt. Inkomen kwijt (meewerkend partner). Maar, ons kindje van 3 met mij mee. Vanuit de Randstad naar Friesland. Geen vrienden. Geen bekenden. Geen netwerk.
Alleen jezelf en je herinneringen. Wat nu?
Realisatie: Als het leven zijn emmers stront uitstrooit, begin dan met het aanleggen van een tuin!
Daar ga je dan. Mestscheppen. Jezelf door die flinke berg heen worstelen. Oh wacht, hier ligt ook nog .... het is een vies klusje, maar je mag trots zijn als je vooruitgang boekt. Je al die bende onder ogen bent gekomen, en na een tijdje zelfs plezier begint te krijgen, weer fluitend gaat scheppen bij het idee van jouw mooie tuin.
Dat betekent jezelf onder ogen komen. Zaken die je lastig vind anders aan leren pakken. Uit je comfort zone willen treden. Steeds weer terug naar "wat kan IK doen?".
En zo ben ik gaan tuinieren, als coach. Ondertussen heb ik mijn eerste reviews binnen. 5-sterren! iets waarvan ik maanden geleden enkel had durven dromen, en deze dromen ver, ver in de toekomst geprojecteerd had. Misschien ooit.
Nee. Nu! Het leven gaf mij een kans. Een moeilijke, pijnlijke kans. Maar ik kon hem herkennen. Stront. Vruchtbaar. Groeien.
Trots!