Moeiteloos creëert jouw brein het universum. Een soort streamingservice is dat. Alles wat het tegenkomt zet het om in een onafgebroken ervaring. Ik hoef er helemaal niets voor "te doen". Heerlijk makkelijk is dat. Lekker laten gebeuren dus.
Het aanboren van jouw creativiteit werkt hetzelfde. Afstemmen op je fantasie en lekker ongefilterd laten gaan. Wat komt er allemaal binnen? Maar toch gaat dat ons wat lastiger af. Hoe kan dat eigenlijk? Waarom kunnen jouw hersenen sneller en totaal moeiteloos de complete ervaring van jouw werkelijkheid streamen? en waarom begint die supercomputer tegelijkertijd zo te haperen wanneer jij probeert af te stemmen op die fantastische creatieve golflengte ?
Oordelen.
Teken eens een boom. Nee niet zo. Ja, takken ja, heel goed. Wat is dat? onder de grond? Wortels? ja die zien we niet he? Mooi! wat bladeren. Groen. Nee die andere Groen. Ja die ja.
Eind resultaat: een 7. Ruim Voldoende.
Zie je de oordelen? de filters? de eindafrekening ? Dit is hoe wij met fantasie en creativiteit omgaan. Vanaf jonge leeftijd leren we dat ideeën waardevol moeten zijn om ze te kunnen uiten. Hoe ouder we worden hoe minder we deze permissie krijgen om ons vrijelijk te kunnen uitten. We zijn natuurlijk niet gek en hebben dit al heel snel door. Vaak sneller dan dat we hierop expliciet worden aangesproken. Dus snel internaliseren we een kritische poortwachter die ons behoed en heel voorzichtig maakt in het uitten van onze creativiteit.
Wist je dat ik als jou toestemming geef om creatief te mogen zijn ook jij weer in verbinding kan komen met deze kant van jezelf? Wist jij dat als ik mensen vraag om even toneel te spelen en ik ze vraag even in de rol van bijvoorbeeld een vrijzinnige hippie te stappen, dat zelfs de meest "fantasieloze" mensen opeens weer in verbinding komen met deze creatieve kant van zichzelf? Gewoon zeggen dat het mag is vaak niet genoeg want je weet ondertussen wel beter. Je word er altijd op afgerekend. Maar nu spelen we gewoon even dat je iemand anders bent, dus kun je door die afstand tot jouw persoon opeens even die zelf-kritische poortwachter loslaten en durf je weer. Ongefilterd. Effortless. Simpel.
Wat in de weg staat is jouw oordeel. Dat oordeel beschouwt elk binnenkomend idee met de snelheid van een beambte die bonnen staat te schrijven.
En toch heb ook jij het in je.
Wil jij ook weer in contact komen met je creatieve zelf?
Wil jij ook ongefilterd ideeën kunnen streamen?
Wil jij weten hoe je je interne criticus uit kunt schakelen en de ideeën weer op gang kunnen komen?
Ben jij ervan overtuigd dat je gewoon niet zo veel fantasie hebt ?
Wil jij weer een sfeer creëren waarin teamleden zich veilig voelen?
Neem gewoon eens contact op !
of laat me weten hoe jij in contact staat met je fantasie!
vind je het makkelijk om je ideeen op tafel te gooien?
Heb je jezelf moeten deprogrammeren om weer te durven?