Nee bestaat niet.
Wanneer ik Nee zeg tegen iets dat nog moet gebeuren dan geef ik daarmee impliciet een Ja tegen "iets anders".
Wanneer ik Nee zeg tegen iets dat al is gebeurd. Leef ik in tweestrijd. Het is immers al gebeurd. Hoe meer ik mij verzet des te langer draag ik het mee.
Wanneer ik Nee zeg tegen het NU.. ben ik ook al te laat. Het is al weer voorbij en bevind zich in het verleden. Ik kan het NU nooit ontkennen. Het is er precies zoals het is.
Meestal gebruiken wij de eerste Nee in gesprekken in ons dagelijks leven, waarin we door het gebruik van "nee" meer en meer omlijnen wat we juist wel willen zien in de toekomst. Het is dus eigenlijk een vervormde JA!.
De andere twee gebruiken we meer onbewust "onder de waterlijn", waar we strijden tegen acceptatie van ervaringen die niet lekker door onze filters passen. Au.
Wat moet ik zonder Nee?
In essentie kan ik niets ontkennen, niets ongedaan maken..
Dus, Onze kracht ligt in het proces van Transformatie zelf.
Verandering dus.
Will Hines (Auteur "How to be the greatest Improviser on earth") bekeek het creatieve proces niet door een polariserende bril
(Ja vs Nee), maar een complimenterende bril! Namelijk, die van acceptatie (Yin) en Verandering (Yang).
In gedachte nemend dat acceptatie geen oordeel in zich kan bevatten maar juist een vorm van overgave aan het moment... hebben we hier een model dat het creatieve proces in een wervelwind schopt.
Vanuit de Yin positie (acceptatie, geduldig, empathisch, verdiepend) voeg ik zelfs met zwijgen iets toe. Het bevat dus een kern van Yang, de transformerende energie, die enkel vrijuit zijn werk kan doen wanneer het het moment volledig accepteert.
De wisselwerking tussen de twee energieën is waar de magie plaatsvind. Komt er een nieuw idee in je naar boven? (Yang) Diep het uit! (Yin) Stagneert het proces? (teveel Yin) Transformeer! Voeg er iets aan toe! (Yang) veranderd? tijd voor contemplatie (Yin) and so on.
Bekijk je creatieve-proces dus wat vaker door een complimenterend model in plaats van een polariserend model!
Zeg wat vaker: Yes! And...