Alsof ik thuiskom. Het is 2017. Ik ben in Noorwegen op reis met 2 van mijn Siberische Husky's. Ik reis per trein, boot, liftend, lopend, honden aan mijn heupriem en we zien het wel. Nergens voel ik me zo thuis als onderweg, in niemandsland, met mijn harige metgezellen Shiro & Sakura. Samen zijn we even heerlijk verdwaald in een landschap dat niet kunstmatig is aangelegd en tot me spreekt op een manier die ik thuis vaak vergeet, of uit het oog verlies. Ik voel me verbonden met dat deel van de wereld dat niet door mensen is gevormd maar door processen, krachten, leven en dood. Even ben ik weer een nietig, sterfelijk en tijdelijk wezen op bezoek in dit landschap dat mij niet toebehoort. Hier voel ik mij nergens boven staan, niet machtig maar ook niet machteloos. Hier voel ik me precies op de juiste plaats staan in dat grote web van leven. Elke uitdaging afgestemd op mij als mens. Dit heb ik nodig.
-You have to look deeper, way below the anger, the hurt, the hate, the jealousy, the self-pity, way down deeper, where the dreams lie. Find your dream. It's the pursuit of the dream that heals you. -Billy Mills
Zo mooi die laatste zin.
"Het is het najagen van jouw dromen dat jou doet helen"
Wil jij ook op zoek naar jouw droom?
Zit jouw zoon of dochter thuis zonder richting?
Samen vinden we de juiste weg